Tarihçe

İŞKOLUMUZDA SENDİKAL HAREKETİN GELİŞİMİ VE TOLEYİS

İşçilerin kendi kendilerine yardım amacıyla kurdukları sendikalar, kötü çalışma ve yaşama şartlarına duyulan tepkiler üzerine bina edilmiş, kanlı mücadeleler sonucunda, gerek işverenler gerekse hükümetler tarafından kabul görmüşlerdir. Emek sömürüsüne duyulan tepkilerden beslenen, zamanla demokratik sistemin en önemli kurumlarından birisi olan sendikalar, siyasi demokrasi ile birlikte endüstriyel demokrasi fikrinin kabul görme mücadelesini yürütmüşlerdir.

Dünyadaki gelişmeleri kanlı mücadelelerle sağlanan sendikaların, ülkemizde kabul görmesi için ciddi mücadeleler yapılmasına karşılık; kanlı mücadeleler yaşanmamış, çatışma eğilimi zayıf, aydınların öncülüğünde yasal mevzuatın teminat altına almasıyla gelişmiştir.

Türk sendikacılık hareketinin en önemli parçalarından olan işkolumuzda ki sendikal hareketin tarihsel gelişimine baktığımızda karşımıza çıkan netice; Türk sendikal hareketinin öncü örgütleri arasında bu işkolunda çalışan işçiler tarafından kurulan sendikalar da yer almakta ve sendikal hareketimize paralel bir gelişme gösterirken, gelişmesine de katkıda bulunmaktadır.

1946 yılında cemiyet esasına göre örgüt kurma yasağının kalkması ve 1947 yılında 5018 sayılı Sendikalar Kanunu`nun kabulüyle birlikte işkolumuzda sendikalar kurulmaya başlamış, işkolumuz çalışanları da bu faaliyetin içinde yer almışlardır.

Ülkemizde ilk sendikal örgütlenme faaliyetinde bulunanlar arasında iş kolumuzda ki çalışanların yer alması tesadüf değildi. Çünkü, işkolumuz çalışanlarının içinde bulundukları şartlar sendikal mücadeleyi zorunlu kılmıştır. Çalışanların kültür seviyesi, ekonomik ve sosyal durumları, gelir adaletsizliğinin bizzat içinde yaşamaları, her türlü eğlencenin, lüksün içinde sefalet ücretiyle zor şartlarda yaşamaları, böyle bir mücadeleye vesile olmuştur. Sosyal ve ekonomik gelişmeleri yakından takip etme imkanına sahip olanlardan başka türlü bir davranış beklemekte düşünülmezdi.

İşkolumuz da ilk sendika 1948 yılında kurulan İstanbul Otel, Lokanta İşçileri Sendikası`dır. Daha sonra aşağıdaki sendikalar kurulmuştur:

1948 yılında İzmir Garsonlar Sendikası,
1949 yılında Ankara Lokanta ve Eğlence Yerleri İşçileri Sendikası,
1950 yılında Bursa Lokanta, Otel ve Eğlence Yerleri İşçileri Sendikası,
1950 yılında Mersin Otel, Lokanta ve Eğlence Yerleri İşçileri Sendikası,
1950 yılında Adana Lokanta, Otel ve Eğlence Yerleri İşçileri Sendikası,
1950 yılında Ereğli Otel, Lokanta ve Eğlence Yerleri İşçileri Sendikası,
1951 yılında Ayvalık Otel, Lokanta ve Eğlence Yerleri İşçileri Sendikası,
1951 yılında Eskişehir Lokanta ve Eğlence Yerleri İşçileri Sendikası,
1951 yılında Gaziantep Lokanta ve Eğlence Yerleri İşçileri Sendikası,
1951 yılında İzmir Otel, Lokanta ve Eğlence Yerleri İşçileri Sendikası,
1951 yılında Turgutlu Otel, Lokanta ve Eğlence Yerleri İşçileri Sendikası,
1951 yılında İzmir Haman İşçileri Sendikası,
1951 yılında Konya Otel, Lokanta ve Eğlence Yerleri İşçileri Sendikası,

1948-1951 yılları arasında toplam 13 sendika kurularak, o yıllarda çok önemli bir gelişme kaydedilmiştir. Öyle ki bugün dahi sendikaların şubesinin bulunmadığı bölgelerde sendika kurulmuştur. Mesela günümüzde işkolumuz itibariyle sendikalı işyeri bulunmayan Turgutlu da sendikanın kurulmuş olması o yıllardaki canlılığı açıkça ortaya çıkarmaktadır.

İlk sendikalaşma hareketi içinde yer alan iş kolumuzda ki örgütler, Türkiye`de ilk defa aynı işkolundaki sendikaları bir üst teşekkül etrafında toplamak üzere harekete geçmişler ve neticeyi de almışlardır. İstanbul Lokanta, Otel ve Eğlence Yerleri İşçileri Sendikası idare heyeti, 15 Kasım 1950 tarihinde yaptığı toplantıda “federasyon” kurulması konusunu görüşmüş ve federasyon teşkili hakkında diğer şehirlerdeki sendikalara yazılı başvuru yaparak, birleşme önerisinde bulunmuştur. İzmir Garsonlar, Ankara, Adana, Erzurum, Ereğli, Eskişehir, İskenderun, Turgutlu ve Mersin’ de kurulu bulunan Otel Lokanta ve Eğlence Yerleri İşçileri Sendikalarına yazılan yazıda; " Gördüğümüz lüzum üzerine kendi işkolumuz da bir federasyon kurulmasına yönetim kurulumuzca karar verilmiştir. Bu husustaki mütalaalarınızı bildirmenizi saygı ile rica ederim." görüşlerine yer verilmiş, federasyon kurma çağrısı yapılmıştır. 16 Mart 1951 `de Ankara Valiliğine verilen bir dilekçe ile kısaltılmış adı “TOLEYİS” olan ilk federasyon faaliyetlerine başlamıştır. Kurulan federasyonun gayeleri şöyle dile getirilmiştir: "Sendikalar arası kardeşlik ve tesanüt esaslarını tahakkuk ettirmek, işçi hak ve menfaatlerini sosyal adalet prensipleri içinde aramak ve almak, Bakanlık`lar nezdinde üye sendikaları temsil etmek ve milletlerarası kuruluşlarla her türlü irtibatı temin edebilmektir."

İlk federasyonu kuran işkolumuz çalışanları bununla da yetinmeyerek, işçilerin örgütlerini tek çatı altında toplayacak daha üst bir örgütün arayışı içinde olmuştur. TOLEYİS federasyonu ve işkolumuzdaki sendikalar, 1952 yılında Türk-İş`in kuruluşunda etkin rol oynayarak, sendikacılık hareketimizi bu günlere taşıyan önemli bir örgütün faaliyete geçmesine katkıda bulunmuşlardır. 1963 yılında grevli toplu pazarlık düzenine geçişle birlikte Konaklama ve Eğlence İşkolunda daha güçlü örgütlenmeler gerçekleştirildi. Türk sendikacılık hareketinde devamlı olarak öncü ve etkin bir rol üstlenen sendikaların işkolu düzeyinde birleşmeleri sendikal faaliyetleri daha etkin hale getirdi.

Türk-İş’e bağlı Oleyis’in 1960’lı yıllarda Genel Başkan Mukbil Zırtıloğlu’nun başkanlığında hızlı ve sürekli büyümesi, 1970’li yıllarda örgüt içi ideolojik mücadele ve parçalanmalarla zayıflamış ve Oleyis özellikle siyasi örgütlerin de baskısı ile 1977 yılı Eylül ayında Türk-İş`ten ayrılarak, DİSK`e katılmıştır. İşkolumuz sendikacılık hareketinde dönüm noktası olan bu gelişmenin en önemli sonucu; işkolundaki sendikal mücadeleleri başlatması olmuştur. O günlerin siyasi havasından etkilenen Oleyis, DİSK`e geçişiyle birlikte sendikal geleceğini karartmış, bu geçişle birlikte Oleyis`in yükselen yıldızı sönmüş ve ideolojik çatışmaların alanı haline gelen Oleyis, parçalanma sürecine girmiştir.

Oleyis`in DİSK`e katılmasına tepki gösteren Ege Bölge Şube Başkanı Cemail Bakındı Oleyis yönetimince görevden alınarak cezalandırılmış ve işçilerin tepkileri sindirilmek istenmiştir. Oleyis’in DİSK’e katılmasına ve Cemail Bakındı’nın görevden uzaklaştırılmasına tepki gösteren işçiler Cemail Bakındı’nın Genel Başkanlığında, bu iş kolunda meydana gelen boşluğu doldurmak üzere 1 Eylül 1977 tarihinde İzmir`de TOLEYİS sendikasını kurmuşlardır. Genel Merkezi İzmir olmak üzere kurulan, Turizm Otel, Lokanta, Eğlence Yerleri İşçileri Sendikası’nın (TOLEYİS) Müteşebbis Kurucu heyeti şu kişilerden oluşmuştur.

TOLEYİS kurucuları kendi aralarında görev taksimi yaparak, Genel Başkanlığa Cemail BAKINDI, Genel Sekreterliğe Ceyhun GİRGİN, Genel Mali Sekreterliğe Hasan TATLI’yı getirmişlerdir.

İkinci tepki İstanbul`da yaşanmış ve Servet SOFUOĞLU`nun Genel Başkanlığında 27 Ağustos 1977 tarihinde TOREYİS adı altında sendika kurulmuştur. TOREYİS’in kurucuları arasında; Esat Özada, Kasım Gül, Ahmet Toprak, İskender Tunç, Mustafa Aksay, Kadir Kaşvural, Rıza Güven, Sait Erbozkurt, Hasan Balamber yer aldı ve genel başkanlığa Servet Sofuoğlu seçildi.
 

1980 yılına kadar faaliyetlerine devam eden sendikalar 12 Eylül 1980 askeri hareketi ile oluşan yeni dönem de başarılı olabilmek amacı ile bir araya gelmeyi ve güç birliğinde bulunmayı hedeflemişlerdir. Bu düşünceden hareketle TOREYİS VE TOLEYİS`in birleşme çalışmaları başlatılmıştır.

İzmir’de kurulu bulunan TOLEYİS Sendikasının 13.08.1981 tarihinde toplanan 2. Olağan Genel Kurulu’nda TOLEYİS’in Türk-İş’e bağlı TOREYİS Sendikasına iltihakı oybirliğiyle kabul edildi.

İltihak kararının alındığı 13.08. 1981 tarihindeki genel kurul’da yapılan seçimler sonucunda Genel Başkanlığa Cemail Bakındı, Genel Sekreterliğe Ceyhun Girgin, Genel Mali Sekreterliğe Hasan Tatlı seçildi.

TOLEYİS’in iltihak kararından sonra, 1 Eylül 1977 tarihinde bağımsız TOLEYİS Sendikasını kurarak Genel Başkanlık görevini 1981 yılının Ağustos ayına kadar sürdüren Cemail Bakındı, 1981 yılında Türk-İş`e bağlı Toreyis Sendikası ile TOLEYİS`in birleşmesini sağlamak için Genel Başkanlık görevini bırakıp, işçilerin birliğini için Ege Bölge Başkalığını kabul etmiş ve 31 Ağustos 1981 tarihinde TOREYİS Genel Başkanı Servet Sofuoğlu ve Genel Sekreter Cemil Gider, TOREYİS Ege Bölge Şubesi’nde faaliyette bulunmak üzere Şube Başkanı Cemail Bakındı, Şube Sekreteri Mehmet Bağcı ve Şube Mali Sekreteri olarak Erdoğan Çiçekdağ’ı müteşebbis heyet olarak atamışlardır. Bu birleşmeden sonra sendikanın TOREYİS ismi değiştirilerek, TOLEYİS olmuş, I. Olağan Genel Kurulu 13.6.1982 tarihinde toplanmıştır.

TOLEYİS’in 13.06 1982 tarihinde toplanan 1.OLAĞAN GENEL KURULU’nda yönetime seçilenlerin isimleri şöyledir:

TOLEYİS’İN 3.04.1983 TARİHİNDE TOPLANAN 2. OLAĞAN GENEL KURULU’NDA SEÇİLENLERİN İSİMLERİ :
 

İşkolumuz da örgütlü bu iki sendikanın bir araya gelmesi de sendikal birlik açısından yeterli görülmeyince birleşme çalışmaları iş kolumuz da ki diğer sendikalar nezdinde yürütüldü ve bu çalışmaların neticesinde de 19 Mart 1984 tarihinde iş kolumuz da faaliyet gösteren bağımsız TURİZM-İŞ sendikası TOLEYİS`e iltihak etti. Bu birleşme ile iş kolumuzda sendikal birlik TOLEYİS çatısı altında gerçekleştirilmiş oldu. 1984 yılında işkolumuz da kurulu iki sendika vardı; birisi TOLEYİS, diğeri Tursan-İş.

TOLEYİS’İN 19.08.1984 TARİHİNDE 3.OLAĞAN GENEL KURULU YAPILDI. SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ:

TOLEYİS’e iltihakla işkolunda birlik sağlanırken, sendika içinde aynı birlik oluşturulamamış ve iç mücadeleler olağanüstü genel kurulu zorunlu kılmıştır. 1985 yılında toplanan olağanüstü genel kurul, sendikayı 6. Olağan genel kurula kadar idare etti.

TOLEYİS’İN 21.07.1985 YILINDA TOPLANAN OLAĞANÜSTÜ GENEL KURULUNDA SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ :

İltihaklarla tek çatı altında birleşme çalışmaları 1985 yılından itibaren tekrar aksadı ve işkolumuzda faaliyette bulunan sendika sayısı arttı ve TOLEYİS, Tursan-İş, Türk-Oleysen, Büyük Oleyis olmak üzere dört sendika faaliyette geçti.

TOLEYİS 27.04.1986 YILINDA 4.OLAĞAN GENEL KURULU YAPILDI.

SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ

1986 yılında seçilen TOLEYİS yönetim kurulu sendikanın örgütlenmesi ve büyümesinde önemli yeri olan işletme ve işyerleri sözleşmelerini imzalayarak önemli adımlar atmış olmasına karşılık, işçinin beklentilerine yeterince cevap vermemesi ve sendika gelirlerinden çok giderlerinin olması mali krizi doğurmuş ve sendika içi mücadele tekrar doruk noktaya çıkmıştır. Sendikanın o günün şartlarında mali kaynaklara kavuşması iyi değerlendirilmediği gibi israf edilmesi yoğun eleştirileri gündeme getirirken, sendikal faaliyetleri de olumsuz etkilemiştir. Her şeye rağmen olağanüstü genel kurul yaşanmadan sendikanın 5. Olağan genel kurula götürülmesi başarı olarak görülmüştür.

TOLEYİS’İN 02.07.1989 TARİHİNDE TOPLANAN 5. OLAĞAN GENEL KURULU’DA SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ

(Mahkeme kararıyla bir süre göreve gelen ŞÜKRÜ OĞUZ AKKOR kısa süre sonra mahkeme kararıyla görevden alındı.)

İşkolumuz sendikal hareketinin dönüm noktalarında birisi de; TOLEYİS’de yaşanan sendikal mücadelenin 02.07.1989 tarihinde toplanan 5. Olağan Genel Kurul’a yansıması sonucunda Marmara Bölge Şube Yönetim Kurulu’nun istifasına yol açması olmuştur. TOLEYİS’in 5. Olağan Genel Kurulu’nda Genel Başkanlığa seçilen Mustafa Aras’ın seçilmişliğinin iptal edilmesi, kısa bir süre muhalif aday Oğuz Akkor’un genel başkanlık görevini yürütmesine neden oldu ve Mustafa Aras’ın mahkeme kararı ile görevinin başına dönmesiyle yeni bir dönem başladı. Büyük ekonomik sıkıntılar içinde olan sendikayı kurtarmak amacıyla oluşturulan yeni yönetim kurulu yoğun bir mücadele yapmak zorunda kaldı. Yeni Oleyis’i kuran Marmara Bölge Şube eski yöneticilerinin başlattığı sendikal mücadele sonucunda istifa ettirilen üyeleri tekrar kazanmak, sendikanın mali sorunlarını çözmek, bilinçli sendikal mücadele yapmak arzusuyla yola çıkan yeni yönetim kurulundan Genel Başkan Mustafa Aras ile Genel Mali Sekreter Yaşar Durakçıgil’in kavgası ve istifaları TOLEYİS’te ikinci bir dönüm noktası yaşanmaya başlandı.

Sendikanın içinde düştüğü sorunlara birde yönetim sorunu eklenince sendika kapanma noktasına geldi ve dönemin genel sekreteri Durmuş Toprak, Türk-İş’den yardım isterken sendikanın kapanma noktasına geldiğini, yardım yapılmadığı taktirde anahtarları teslim edeceğini açıklayacak kadar zor durumda olduklarını ifade etmiştir. Türk-İş’in yardım sözü, mevcut yönetim kurulunun azami gayreti ile işyerlerinde çalışanlar tekrar TOLEYİS’e üye olmaya başlamış, yönetim kurulu yedek üyeleri göreve çağrılmıştır. Her gecenin gündüzü olduğu gibi yönetimde yaşanan değişiklikte TOLEYİS’in yeniden doğuşuna yol açmıştır. Dönemin Ege Bölge Şube Başkanı Cemail Bakındı’nın Genel Başkanlık görevine gelmesi, Necati Aktaş’ın Genel Eğitim Sekreteri olması, Atilla Akkaya’nın da Genel Eğitim Sekreterliğinden istifa ederek, Ege Bölge Şube Başkanı olması tarihsel dönüşümün başlangıcı olmuştur.

19.3.1990 tarihinde göreve başlayan Cemail Bakındı ve yeni yönetim kurulu, mali sorunları hat safhaya çıkan sendikanın problemlerini çözmek için öncelikle yapılan harcamaları kısarak çalışmasına başladı ve başta makam aracı olmak üzere sendikaya büyük külfet getiren araçları elden çıkardı. Aynı zamanda örgütlenme seferberliği başlatılarak sendikanın üye sayısı artırıldı, toplu iş sözleşmelerinin yüksek bağıtlanması için yoğun çaba gösterildi. 1991 yılında toplanan genel kurul ile sendika olağanüstü şartların etkilerini üzerinden atarak, daha sağlam zeminde faaliyet yapacak düzeye ulaştı. TOLEYİS’in tarihindeki en uzun ve etkili grevler bu dönemde gerçekleştirildi. USAŞ ve HİLTON başta olmak üzere işçilere haklarının verilmediği her yerde grev uygulamasına gidilmiş ve o yılların en yüksek ücret zammı alınarak toplu iş sözleşmeleri bağıtlanmıştır.

5. Olağan Genel Kurul’dan sonra seçilen Yönetim Kurulu, sendikanın mali sorunlarını çözdüğü gibi, gayrimenkuller alarak kendi binalarında oturan, teşkilat yapısı güçlü sendika amacına ulaşmada önemli adımlar atılmıştır. Olağanüstü Kongrelere gitmeden 6. Olağan Genel Kurula sendika taşınmış, örgütlenme çalışmalarının hızlandığı, yüksek zamlı sözleşmelerin bağıtlandığı bir dönem yaşanmıştır. TOLEYİS işkolunun en büyük sendikası olurken, işkolunda tekrar sendikal mücadele yaşanmasına yol açan gelişmeler oldu. 12 Eylül 1980 askeri darbesiyle birlikte faaliyetleri durdurulan MİSK`e bağlı Türk- Oleysen sendikası faaliyetlerinin serbest bırakılmasıyla çalışmalarına başladı. Yeterli aktif üyeye sahip olamayan fakat kağıt üzerinde yüksek üye kaydı olan Türk- Oleysen, Tursan-İş sendikasına iltihak kararı aldı ve bu iltihak ile Tursan-İş sendikası kağıt üzerinde yetki barajını aşarak, işkolunda yetkili sendika oldu. 1988 yılında tekrar ikiye düşen sendika sayısı 1990 yılında tekrar arttı, TOLEYİS’ten ayrılan bir grup sendikacı Yeni Oleyis sendikasını kurdu. Ayrıca Müzik-sen adı altında bir sendika daha faaliyete geçti. Bu gelişmeler çalışanların birlikteliğini tekrar bozduğu gibi, sendikalar arası mücadeleleri gündeme getirdi ve fayda yerine hep işçilere zarar verdi. 12 Eylül ihtilaliyle faaliyetleri durdurulan Oleyis sendikası faaliyetlerinin serbest bırakılmasıyla birlikte çalışmalarına başladı ve Yeni Oleyis sendikası, DİSK Oleyis’e iltihak etti. 1992 yılı içinde Oleyis de olmak üzere işkolumuzda sendika sayısı dörde yükseldi. Tekrar faaliyete geçen Oleyis’in yeterli çoğunluğa sahip olmaması, fakat 1980 sonrasında işçilerden kesilen aidatların faizleriyle birlikte sendikaya verilmesiyle büyük bir mali güce ulaşan Oleyis, yeni bir sendikal mücadeleyi gündeme getirdi. Bu gelişmeler iki önemli sonuç doğurdu; ilk olarak, ekonomik sıkıntı içerisinde olan Tursan-İş 1980 sonrası faaliyetleri durdurulan ve yeniden faaliyetlerine başlayan Oleyis sendikasına katılma kararı alarak, ekonomik problemlerini çözme yolunu tercih etti, Oleyis sendikası ise Tursan-İş`i bünyesine kabul ederek yetki barajını kağıt üzerinde geçmiş oldu. İkincisi, Oleyis sendikasının örgütlenme faaliyetlerini sendikalı işyerlerini tercih ederek başlatması olmuştur. Bu gelişmede tekrar sendikalar arası mücadeleyi gündeme getirdi. Yüzbinlerce sendikasız ve sigortasız işçi dururken TOLEYİS’in örgütlü yerlerine saldırmayı taktik olarak benimseyen Oleyis kısa sürede tükendi, yaşamak için mücadele veren sendikaya dönüştü. Yıllar sonra bu politikayı belirleyen Oleyis genel başkanı “örgütlenmede taktik hata yaptık” diyerek bu tespiti doğrulamış oldu.

TOLEYİS`İN 6.OLAĞAN GENEL KURULU 16-17 KASIM 1991 TARİHLERİNDE TOPLANDI. SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ :

 

İşkolundaki sendikal mücadeleye rağmen TOLEYİS’in 6. Olağan Genel Kurul’dan sonra sendikanın tüzel kişiliği güçlendirilmiş, seçilen Yönetim Kurulu sendikanın hedeflerini büyüterek çalışmalarına başlamıştır. En önemli hedeflerden olan kendi binalarında faaliyette bulunma hedefine önemli ölçüde ulaşılmış, sendikal örgütlenmede başarılı bir dönem geçirilmiştir. Sendika içi mücadelelerin bu dönemde tekrar ortaya çıkmasıyla sendikanın hizmetlerinde aksamalar görülmüş ve 7. Olağan Genel Kurul’a iki ayrı listeyle girme çalışmalarının olması iç huzuru bozmuştur.

TOLEYİS 28-29 MAYIS 1994 YILINDA 7. OLAĞAN GENEL KURULU YAPILDI.
SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ

TOLEYİS’in 7. Olağan Genel Kurulu, bir önceki dönemin iç mücadelelerin doruğa çıktığı, iki ayrı listenin yarıştığı bir Genel Kurul oldu. Seçim sonuçlarının iki listede yer alan üyelerden oluşması, Genel Kurul sonrasına mücadeleleri taşımıştır. Bu nedenle Olağanüstü Genel Kurul, gündeme gelmiş ve 1995 yılında olağanüstü genel kurul toplanmıştır. Bu olağanüstü genel kurul ’da 2821 sayılı Sendikalar Kanunu’nda yapılan değişikliklere göre ana tüzük tadil edilmiş ve Necati Aktaş yönetime seçilirken, Mustafa Avan yönetime aday olmamıştır. Bu kongreden sonrada arzu edilen iç huzur sağlanamamış ve huzursuzluğun kaynağı olarak bilinen bazı bölge şube ve şube yöneticilerinden sonra genel sekreter Durmuş Toprak ile genel teşkilat sekreteri Haluk Özpınar’da istifa etmek zorunda kalmışlardır.1996 yılının Mayıs ayından itibaren sendika üç kişiden oluşan yönetim kuruluyla idare edilmiş ve 8. Olağan Genel Kurul’a kadar üç kişilik yönetim kurulu çalışmalarını yoğun şekilde yürüterek, sendika içi mücadelelere son verilmiş, örgüt güçlendirilmiştir.

TOLEYİS’İN 4-5 KASIM 1995 TARİHLERİNDE TOPLANAN OLAĞANÜSTÜ GENEL KURULU’NDA SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ:

TOLEYİS’İN 18/19 NİSAN 1998 TARİHLERİNDE TOPLANAN VIII. OLAĞAN GENEL KURULU’NDA SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ:
 

TOLEYİS’İN 16-17 MART 2002 TARİHLERİNDE TOPLANAN IX. OLAĞAN GENEL KURULU’NDA SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ:

TOLEYİS’İN 21-22 MAYIS 2005 TARİHLERİNDE TOPLANAN X. OLAĞAN GENEL KURULU’NDA SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ:
 

TOLEYİS’İN 25-26 NİSAN 2009 TARİHLERİNDE TOPLANAN XI. OLAĞAN GENEL KURULU’NDA SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ:

TOLEYİS’İN 09-10 MART 2013 TARİHLERİNDE TOPLANAN XII. OLAĞAN GENEL KURULU’NDA SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ:
 

TOLEYİS’İN 06-07 EYLÜL 2014 TARİHLERİNDE TOPLANAN OLAĞANÜSTÜ GENEL KURULU’NDA SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ:
 

TOLEYİS’İN 04-05 MART 2017 TARİHLERİNDE TOPLANAN XIII.OLAĞAN GENEL KURULU’NDA SENDİKA ORGANLARINA SEÇİLENLERİN İSİM LİSTESİ: